راه شهدای ما راه حق است.اول آز آنان می خواهم که مرا بخشیده ودر روز جزا شفاعتم راکنند،بعداز خدا می خواهم که مرا ادامه دهنده راه آنان قرار دهد.

سردار شهید حسین خزایی

این شهدایند که درحقیقت یاران اویند

الاسلام علیک یا شهدا

در ادامه مطلب خاطراتی از شهید مهدی باکری قرار داده ام امید وارم برایتان مفید باشد

 اَللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى

پروردگارا! خود را به من بشناسان که اگر خود را به من نشناسانی،

نَفْسَکَ لَمْ اَعْرِف نَبِیَّکَ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى رَسُولَکَ

 نمیتوانم پیغمبرت را بشناسم.پروردگارا! پیغمبرت را به من بشناسان که اگر

امروز از اسلام چیزی جز سیاست دو کشور نمانده است.....

بقیه کشور های مسلمان دستگاه سیاسی اسلامی درستی ندارند ومثل آل سعود ظاهرا مسلمان جلوه می دهند.

آن دو کشور ایران و ترکیه اند که دارای سیاستی اسلامی اند.............،......

در ایران سیاست از دیانت جدا نیست ودستگاه کار حکومتی یه دستگاه بر پایه دین مبین سلام است

بر خلف ایران در ترکیه سیاست بازی را از دیانت جدانموده اند ودستگاه کار حکومتی آن بر پایه نگاه های غربی،آمریکایی ست.

و به نظر شما کدام درست است ؟ آیا به راستی می بایست سیاست را تافته ای جدا بافته از دیانت خواند؟

خیرهیچگاه سیاست از دیانت  دور نبوده وبا هم هستند چنانکه حکومت های سلیمان ع وداوود ع وپیامبر ص وحضرت علی ع چیزی را نشان می دهد که حق جویان وعدالت خواهان از یک حکومت مقتدر می خواهند.

جداسازی این دو اصل در زمان معاویه لعنه الله علیه انجام شد به این معنی که نماز وعبادت در مسجد ودر فضای سیاسی اقتصادی غفقط و فقط سیاست....

در جامعه امروز بلاخص ترکیه سیاست از دیانت جداست اما در ایران و در رژیم صهیونیستی  سیاست از دیانت جدا نیست

حتی در بین مسیحیان دیانت در کلیسا و واتیکان خلاصه شده است.

صهیون ها که حریفی جدی در مقابل خود می بینند از هر تلا شی جهت فرو پاشی و جداسازی سیاست ودیانت در ایران و چند کشور پیرو این عملکرد فرو گذار نمی کنند .چنانکه برایشان خیلی مهم بود از میان کشور های اسلامی تحول یافته کدام راه ایران وکدام راه ترکیه را می پذیرد.

در این میان  عراق وسوریه دنباله رو راه ایران هستند پس صهیون هابا اختلاف افکنی بین عراقی ها و ایجاد ناامنی در سوریه به شدت با این روش مبارزه می کنند.

اما خدا می داند روزی برسد که خدا آخرین برگ برنده خدا را رو کند وسیاست ودیانت جان را به یگدیگر متصل کند

یامهدی

آخــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــبتشکنــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرین

   اكنون كه شرافت و فضيلتِ استغفار تا حدودى روشن گشت ، قبل از آن كه آثار و بركات اين ذكر پر بار را يادآور شويم ، خوب است بدانيم كه در چه صورت استغفار انسان، رنگ حقيقت به خود مى گيرد و با گفتن آن مى توان به تمام آثار و خواص استغفار دست يافت؟

   انسانى كه گناه كرده و از جادّه مستقيم دين و ولايت به انحراف كشيده شده، با اندك تأمّلى در مى يابد كه اگر به سوى خدا و احكام نورانى اسلام و مكتب پر بار اهل بيت (عليهم السلام) روى آورد و با خداى خود آشتى كند، خدا نيز از گذشته او چشم پوشيده و پشيمانى او را به عنوان كفّاره گناهانش پذيرفته و از عقوبت او صرف نظر مى فرمايد.

   توبه و بازگشت به سوى خدا، عبارت است از گرايش قلبى توبه كننده به نور معرفت و محبّت حقّ، و راه يابى به سرچشمه زلال هدايت و سعادت ; و نشان آن، ندامت باطنى و اظهارات شخص توبه كننده است. و بهترين لفظ براى اظهار اين ندامت، همان ذكر « استغفار » است كه خداوند در قرآن بدان سفارش كرده و از امّت پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) خواسته است

كه از اين راه ندامت خويش را اظهار كنند و از خداى خويش بخواهند كه از تقصير آنان در گذرد و باران رحمت و مغفرتش را بر جسم و جانشان فرود آورد.

   اين ذكر شريف در كلمات نورانى پيامبر و اهل بيتش (عليهم السلام) با تعابير گوناگون آمده است ، و هر تعبيرى حاكى از اظهار ندامت نسبت به گناه خاصّى است كه در طول هفته و ساعات شبانه روز به تعداد خاصّى بدان سفارش شده است، كه هر يك در جاى خود آثار فراوانى را به دنبال دارد و ما در انتهاى اين كتاب به نمونه هايى از آن اشاره خواهيم كرد.

   آنچه در اين جا مهم است ، اين كه اين اظهار ندامت و پشيمانى در صورتى رنگ حقيقت به خود مى گيرد كه از دل برخاسته و در عمل نيز آثارش آشكار گردد. امّا كسى كه در حال گناه، يا مصمّم بر تكرار گناهى است و نسبت به آن استغفار مى كند ، مثل كسى است كه خداى خود را به باد تمسخر گرفته باشد .

   امام صادق (عليه السلام) در سخن زيبايى به اين نكته اشاره كرده ، مى فرمايند:

اَلتّائِبُ مِنَ الذَّنْبِ كَمَنْ لا ذَنْبَ لَهُ، وَ الْمُقيمُ عَلى ذَنْب وَ هُوَ يَسْتَغْفِرُ كَالْمُسْتَهْزِءِ .(1)

كسى كه از گناهى توبه كند ، مثل كسى است كه گناهى بر او نوشته نشده است ; و كسى كه گناهى را ادامه مى دهد و در عين حال نسبت به آن استغفار مى كند مثل كسى است كه ( خداى خودش را ) مسخره مى كند .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

   1 ـ مستدرك سفينة البحار، ج 7، ص 601 .

 استغفار واقعى كدام است؟

نقش حياتى استغفار در زندگى

   با روشن شدن آثار سويى كه انحرافات فكرى و عملى در وجود انسان دارد ، هر انسان عاقلى با اندك تأملى در مى يابد كه لذّت گناه بسيار آنى و زودگذر است ، ولى آثار شوم آن يك عمر دامنگير او مى شود و زندگى مادى و معنويش را براى هميشه به خطر مى اندازد ; پس چه بهتر كه اگر گناهى از او سر زد بلافاصله از خواب غفلت بيدار شده و براى رهايى از نكبت هاى اعمال زشتش كه هر آن و لحظه ، جان و دل او را تهديد كرده و هستى او را به پرتگاه درّه هاى شقاوت و نگون بختى نزديك و نزديكتر مى سازد ; به درگاه خدا پناه آورَد و از آن ذات مهربان و آمرزنده بخواهد كه از لغزش هاى او صرف نظر كند و قلم عفو بر جرايم اعمالش بكشد ، تا ويرانى هايى كه در اثر كردار زشت و ناپسندش ، در دين و دنياى او وارد گشته اصلاح فرمايد ; و نعمت هايى را كه بدين خاطر از دست داده به او برگرداند ; و دل و جان او را كه به ظلمت گناه تاريك شده است ، به نور توبه و مغفرت روشن سازد ; و از عقوبت هايى كه براى او در نظر گرفته است ، صرف نظر فرمايد.

   اميرالمؤمنين (عليه السلام) در سخن زيبايى كه دل هر خفته اى را بيدار مى كند ، مى فرمايند:

وَ أَيْمُ اللهِ ما كانَ قَوْمٌ قَطُّ فى غَضِّ نِعْمَة مِنْ عَيْش فَزالَ عَنْهُم إِلاّ بِذُنُوب إِجتَرحُوها، لاَِنَّ اللهَ تَعالى لَيْسَ بِظَلاّم لِلْعَبيد، وَ لَوْ أَنَّ النّاسَ حينَ تَنْزِلُ بِهِم النِّقَم ، وَ تَزُولُ عَنْهُم النِّعَمَ ، فَزَعُوا إِلى رَبِّهِمْ بِصِدْق مِنْ نِيّاتِهِمْ ، وَ وَلَه مِنْ قُلُوبِهِم ، لَرَدَّ عَلَيْهِم كُلَّ شارِد وَ أَصْلَحَ لَهُمْ كُلَّ فاسِد .(1)

به خدا سوگند هر جمعيتى كه از طراوات نعمتى كامياب باشند ، اين نعمت از آن ها گرفته نمى شود مگر به خاطر گناهانى كه انجام داده اند، چرا كه خداوند ، به بندگانش ظلم نمى كند.

اگر مردم در آن هنگام كه سختى و بلا بر آنان نازل شده و نعمت ها از آن ها گرفته مى شود، با نيّتهايى پاك و راستين ، و دلهايى سرگشته و اندوهگين ، به درگاه پروردگار خويش پناه آورند ( و نجات خويش را از بلاها و ناروايى هايى كه دامنگيرشان شده ، بخواهند ) خدا هر از دست رفته اى را به آن ها برگرداند و هر خراب شده اى را برايشان آباد كند !

   بنا بر اين كسانى كه در مسايل دنيوى خويش گرفتار مشكلات و سختى هايى هستند ، يا در مسايل معنوى و توفيقات علمى خويش عقب افتادگى هايى دارند، نبايد از نقش مهم و حياتىِ افكار و اعمال ناپسندشان

ارواحنا فداه آماده و مهيّا سازد.

( حال كه ، فتح و پيروزى خدا نصيبتان گشته است ) پروردگارت را تسبيح و حمد كن و از او آمرزش بخواه ( استغفار كن ) كه او بسيار توبه پذير است .

   در جاى ديگرى به او دستور صبر و پايدارى داده و سپس سفارش به استغفار كرده و مى فرمايد:

( فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللهِ حَقٌّ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِىِّ وَالاِْبْكارِ ) .(1)ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

( اى پيامبر ) صبر و شكيبايى پيشه كن كه وعده خدا حق است و براى گناهت استغفار كن و در صبح و شام تسبيح و حمد پروردگارت را به جا آور .

   آيا استغفار پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) از گناه بود؟ !

   1 ـ بحارالأنوار ، ج 70 ، ص 364 .